કાગળ ને કલમ

જો તને સાંભળવું ગમે છે તો મને બોલવુ ગમે છે,
સંભારતા એ વાત હવે તો હ્રદય પણ બોલી ઉઠે છે,

યાદ અસહ્ય બનતા રસ્તો લીધો મે કવિતા ને ગઝલનો,
તને યાદ કરી ને હવે તો આંખો પણ ચુઇ પડે છે,

શબ્દો ને ઉતારવા જતા કાગળ પર અટકી જાય છે હાથ,
મન ને પણ હવે તો શુન્યમનસ્ક થઇ જવુ ગમે છે,

ફુટે છે શબ્દોની સરવાણી મનમાં પણ વહેતી નથી બહાર,
શબ્દો પણ હવે તો અંદર ને અંદર ગુગળાઇ મરે છે,

આમ જોઇ મારી નિ:સહાયતા અને અસમર્થતા,
કાગળ ને કલમ પણ હવે તો રોઇ પડે છે.


- સુગંધ.